کتاب اقیانوسی در ذهن

آبری دختری یازده ساله است که در حادثه‌ای رانندگی خواهر کوچک‌تر و پدرش را از دست داده و مادرش نیز که راننده‌ی ماشین هنگام تصادف بوده، حال روحی مناسبی ندارد. شرایط بد مادر آبری به حدی است که روزی بی‌خبر او را ترک می‌کند و آبری در یک لحظه تمام اعضای خانواده‌اش را از دست می‌دهد. آبری که حالا زندگی جدیدی را پیش روی خود دارد، باید با خود را با شرایط جدید وفق داده و خانواده‌ی جدیدی را برای خود بیابد. آبری به خانه‌ی مادربزرگش می‌رود و در آنجا با همسایه‌ی جدید خود آشنا می‌شود. دوست خیالی آبری، همسایه و مدرسه‌ی جدیدش، زندگی جدید آبری را شکل می‌دهند. او برای وفق دادن خودش با این شرایط اقدام به نوشتن نامه می‌کند. نامه‌هایی به دوستان خیالی‌اش، پدر و مادرش و خواهرش ساوانا. ...

رمی پسری سر راهی است که در دهکده‌ی شاوانون بزرگ شده است. او در سن هشت‌سالگی متوجه می‌شود که خانم باربرن که فکر می‌کرد مادرش است، مادر واقعی او نیست. شوهر خانم باربرن که در پاریس سنگ‌تراشی می‌کند، دچار سانحه‌ای می‌شود و برای درمان به پول نیاز دارد. نیاز آن‌ها به پول به حدی می‌رسد که شوهر خانم باربرن دیگر موافق ماندن رمی نیست و تصمیم می‌گیرد او را به نوازنده‌ای دورگرد به نام ویتالیس بفروشد. ویتالیس تعدادی حیوان دارد و با آن‌ها به شهرهای متفاوت رفته و نمایش ایجاد می‌کند. اضافه شدن رمی به گروه آن‌ها ماجراهای جالبی را رقم می‌زند. ...

بابا لنگ دراز، رمانی در سبک نامه‌نگاری به قلم جین وبستر است. این رمان داستان دختری یتیم به نام جودی اَبوت (با نام اصلی جرشا ابوت) را بازگو می‌کند. جودی با اینکه پدر و مادر خود را در سنین کودکی ازدست‌داده؛ دختری شاد و باهوش است. او در یتیم‌خانه‌ای در شهر نیویورک – که رئیس آن زنی سخت‌گیر است – زندگی می‌کند. فردی ناشناس در یتیم‌خانه متوجه استعداد جودی در زمینه‌ی نوشتن می‌شود و تصمیم می‌گیرد تا سرپرستی او را بپذیرد و هزینه تحصیل جودی را در دبیرستان بپردازد. جودی که پس از این ماجرا در مورد این فرد کنجکاو شده، شروع به نوشتن نامه‌هایی برای او می‌کند. نامه‌هایی که اغلب جوابی در پی ندارد. او که فقط سایه‌ی کشیده‌ی حامی مرموز خود را دیده است؛ در نامه‌ها آن فرد را «بابا لنگ دراز خطاب می‌کند. 

ایمی آن دختری آرام و بی حاشیه است که به کتاب و مطالعه علاقه‌ی زیادی دارد. او برای گرفتن کتاب موردعلاقه‌اش به کتابخانه‌ی مدرسه می‌رود اما متوجه می‌شود که کتابش ممنوع شده است. امی که می‌داند هیچ چیز نامناسبی در این کتاب وجود ندارد این موضوع را با مسئول کتابخانه مطرح می‌کند. مسئول کتابخانه که خود نیز با امی موافق بود، تصمیم می‌گیرد تا جلسه‌ای را ترتیب داده و با والدین دیگر بچه‌ها و مسئولان مدرسه در مورد کتاب‌های ممنوعه که روزبه‌روز بر تعدادش افزوده می‌شود صحبت کند و حتی از ایمی هم دعوت کرد تا در این جلسه شرکت کند؛ اما ایمی می‌خواهد بفهمد که چه کسی این کتاب‌ها را که اغلب مشکلی هم ندارند، ممنوع کرده و آیا می‌تواند کتابخانه‌ای مخفی با کتاب‌های مخفی در مدرسه ایجاد کند؟